Przetłumaczone automatycznie (język oryginału: rum) Zobacz oryginał. Tunel foliowy biały producenta Garden Point. Posiada okna dla lepszej wentylacji oraz rolowane drzwi z zamkami. Fartuch ziemny zapobiega podwiewaniu konstrukcji przez wiatr. Całość jest odporna na warunki pogodowe.
Oprócz wysokich tuneli foliowych, które przydają się szczególnie w uprawie pomidorów (o których już pisaliśmy m. in. "Jak i kiedy siać pomidory?") i papryki, ogrodnicy często wspierają się również niższymi osłonami. Dzięki takiej ochronie możemy szybciej cieszyć się różnego rodzaju nowalijkami (sałatą, szczypiorkiem, rzodkiewką itp.), ale także wyhodować mistrzowskie ogórki. Możemy polegać na gotowych niskich tunelach foliowych, ale sporo satysfakcji przyniesie nam również samodzielne ich przygotowanie. Piszemy o tym, jak własnoręcznie zbudować tunel foliowy! Budowa tunelu foliowego - materiał i konstrukcja Podstawą dobrej konstrukcji tunelu foliowego są pałąki, które będą stanowiły stelaż tunelu. Wykonuje się je z najróżniejszych materiałów - od tych najbardziej “eko”: czyli długich witek wierzbowych lub leszczynowych, poprzez ocynkowane pręty druciane, aż do plastikowych rurek, które zapewniają lekkość konstrukcji i łatwość montażu. Najpopularniejszą metodą na polskich działkach są chyba jednak po prostu wygięte w pałąk druty, które mogą posłużyć nam przez wiele sezonów. Pamiętajmy, że wykorzystanie szorstkiego drutu, jak np. zbrojeniowy, wpłynie na szybkie przecieranie się folii, więc jeśli chcemy z niego skorzystać, to warto pomyśleć nad zabezpieczeniem go np. w specjalnych otulinach na rurki. Materiał na żebrowanie powinien mieć ok. 250 cm długości. W ten sposób, po odpowiednim wygięciu, osiągniemy kształt, który zapewni tunelowi ok. 60 centymetrów wysokości, przy jednoczesnym głębokim osadzeniu pałąków w ziemi. Zapewniać tunelowi stabilność powinna głębokość wbicia ich na około 25 centymetrów. Jeżeli nie mamy dostępu do tak długich prętów, można również łączyć je ze sobą w górnej części tunelu, wiążąc mocnym sznurkiem. Ważne, by pozostawić w tunelu szerokość około 1 metra. Dla małych warzyw długość tunelu może zaczynać się już w okolicach 2 metrów, jednak miłośnicy ogórków wiedzą, że dla tych zielonych piękności to stanowczo za mało. Wytrzymałość samej konstrukcji zapewni z kolei optymalna odległość pomiędzy kolejnymi prętami - my proponujemy, aby było to 50 cm, jednak tak naprawdę zależy to od użytego materiału i folii, jaką chcemy na niego nałożyć. W większości przypadków spokojnie wystarczy umieścić je w odległości 70 cm, a nawet metra od siebie. Folia ogrodnicza - wieńczymy naszą budowę Esencją tunelu jest właśnie folia ogrodnicza, która zapewnia zarówno podwyższoną temperaturę, ogranicza parowanie wody, a zarazem dopuszcza do roślin światło słoneczne. Zalecaną grubość folii szacuje się na 0,10-0,18 mm; jej długość dobieramy do naszego tunelu, dodając ok. 1,5 metra zapasu - umożliwi to ładne wykończenie wylotów tunelu poprzez przywiązanie folii do palików wbitych w ziemię. Szerokość folii również powinna być większa niż sam tunel - dodajemy po około 30 cm dla każdego brzegu. . Po równomiernym nałożeniu folii na tunel - “przymierzeniu” jej do naszej konstrukcji, na jednym z brzegów równomiernie przysypujemy folię ziemią. Można ją w tym celu nawet lekko podkopać. Ważne, by folia dobrze trzymała się w podłożu nawet w przypadku wichury, dlatego ogrodnicy często dociążają ją jeszcze kamieniami. Jeśli mamy długi tunel, to wietrzenie roślin tylko otworami wylotowymi może nie być wystarczające, dlatego drugi z brzegów przykrywamy tak, by można go było w razie czego unieść - do tego celu warto wykorzystać np. stare deski i wspomniane już kamienie. Co ważne, powinniśmy zwrócić uwagę na różnicę między zwykłą folią a folią perforowaną. Ta druga posiada już otwory umożliwiające delikatną cyrkulację powietrza, które jest potrzebne naszym uprawom. Ta nie posiadająca perforacji z kolei będzie utrzymywała wewnątrz tunelu wyższą temperaturę i wilgotność - wybór zależy więc od upodobań roślin, które będziemy w tunelu uprawiać. Poza perforacją, folie tunelowe dzieli się też ze względu na ich wytrzymałość - określa się przez ile sezonów wegetacyjnych dana folia nam posłuży. Warto pamiętać, że w roku mamy 2 sezony wegetacyjne, wiec folia czterosezonowa, posłuży nam de facto 2 lata. zdjęcie: titosoft /Tunele foliowe to popularne rozwiązanie wykorzystywane w ogrodzie, gdyż jest bardzo praktyczne. Można w tym względzie zdecydować się na gotowy produkt lub samodzielnie zbudować tunel, a później wykorzystać go, czy to do uprawy roślin, czy do rozsady. Czym jest tunel foliowy? Czy lepiej wybrać niski czy wysoki? Jaką konstrukcję i jaki typ folii dobrać w zależności od potrzeb? Czym jest tunel foliowy? Zacznijmy od samej definicji. Tunel foliowy, nazywany również foliówką czy cieplarnią foliową, to inaczej sztuczne pomieszczenie służące ochronie roślin. Najczęściej jest wykorzystywany w ogrodnictwie. Dzięki takiemu zabezpieczeniu warzywa, takie jak ogórki, papryka czy pomidory rosną szybciej i są zabezpieczone przed działaniem gradu, deszczu czy silnych podmuchów wiatru. Tunel foliowy można także wykorzystać do rozsadzenia roślin ozdobnych. W tunelu foliowym liście i łodygi są skutecznie chronione przed opadami atmosferycznymi i chorobami grzybowymi, co pozwala też zredukować ilość wykorzystywanych środków ochrony roślin. Jak zrobić tunel foliowy? Z czego jest zbudowany? Mówiąc w skrócie to połączenie szkieletu z wypełnieniem. Konstrukcję można zbudować z drewna, betonu albo metalowych rur. Poszycie natomiast stanowi folia, czasem pojedyncza, czasem podwójna. Popularność zyskuje konstrukcja tuneli foliowych wykonana z tworzyw sztucznych, gdyż łączy dwie ważne cechy: trwałość i lekkość. Szkielet tunelu składający się z tworzywa sztucznego i rurek PCV nie rdzewieje i dobrze znosi zmiany temperatury. Taką konstrukcję można też bardzo łatwo przenieść w inne miejsce na zimę, gdyż nie jest ciężka, lub pozostawić do przyszłego sezonu, jedynie ściągając folię, by nie uległa uszkodzeniu w trakcie opadów śniegu czy silnych podmuchów wiatru. Jaka folia na tunel sprawdzi się najlepiej? Folie na tunel foliowy to obok konstrukcji najważniejszy element ich budowy. Wybór powinien być poprzedzony chwilą namysłu. Kupujący ma zazwyczaj do wyboru albo folię na tunel foliowy z perforacją, albo bez perforacji. Folia perforowana to nic innego jak folia wyposażona w drobne otwory, które umożliwiają wentylację powietrza. Dzięki temu, że świeże powietrze na bieżąco dostaje się do tunelu, to nie ma potrzeby częstego wietrzenia, a w dodatku jest mniejsze ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Z drugiej jednak strony, tunel, który został pokryty taką folią, traci ciepło, zwiększa się również wilgotność powietrza w jego wnętrzu. Drugi wariant, czyli folia bez perforacji sprawia, że wewnątrz tunelu panuje znacznie wyższa temperatura, jednak tutaj również trzeba się liczyć z tym, że trzeba będzie regularnie wietrzyć tunel. W przeciwnym razie dojdzie do zaparzenia roślin. Taki tunel powinien być wyposażony w okna lub drzwi. Na rynku dostępna jest również specjalna folia, która filtruje promieniowanie UV, posiada specjalną wgrzaną siatkę polipropylenową, która znacząco może zwiększyć wytrzymałość poszycia tunelu. Jak wybrać tunel ogrodowy? Wybór, choć ogromny, wcale nie należy do łatwych. Różne są bowiem rodzaje i parametry poszczególnych produktów. Podczas podejmowania decyzji warto pamiętać, czemu ma on służyć. Do wyboru są tunele foliowe niskie, ale też tunele wysokie. Tunele niskie mają przede wszystkim za zadanie chronić uprawy w dość krótkim czasie. Jak sama nazwa wskazuje, ich wysokość nie jest duża (nie przekracza zazwyczaj 1,5 m). Z tego powodu wykonywanie prac w jego wnętrzu byłoby trudne. W związku z tym zaleca się, by wszystkie zabiegi pielęgnacyjne zostały przeprowadzone przed jego ustawieniem oraz ewentualnie po przeprowadzeniu demontażu. Koszt takiej inwestycji jest zazwyczaj niewielki, podobnie jak sama konstrukcja nie zajmuje zbyt dużo miejsca. Jej atutami są prostota i niska cena. Niewielki tunel foliowy większość majsterkowiczów może wykonać samodzielnie i z powodzeniem wykorzystywać na swojej działce. Inna opcja to zakup wysokiego tunelu foliowego. Jego atutem jest fakt, że możemy swobodnie do niego wejść i prowadzić w nim prace ogrodnicze. Najczęściej takie tunele mają wysokość około 180 cm lub więcej, w zależności od preferencji kupującego. Folie w naszej ofercie Jako bezpośredni producent opakowań foliowych z tworzywa LDPE, znajdziesz u nas szeroki wybór folii, które można wykorzystać do zastosowań prywatnych i biznesowych. Doskonale sprawdzi się jako folia na tunel foliowy, którą można wykorzystać do samodzielnego zbudowania szklarni. Duży wybór parametrów folii, przystępna cena i dodatkowe możliwości, jak chociażby perforacja to gwarancja doboru rozwiązania na miarę potrzeb. Sprawdź:
Przed wysianiem ogórków należy przygotować tunel foliowy lub szklarnię. Jeżeli dopiero zastanawiasz się nad zakupem, sprawdź modele tuneli dostępne w sklepie MebleOgrodowe.net. Podłoże powinno być ogrzane, a sadzenie można wykonywać, gdy temperatura na zewnątrz sprzyja i nie ma przymrozków, co w niektórych rejonach zdarza się Hodowla warzyw w szklarni byłaby niemożliwa bez odpowiedniego ich podlewania. Pozbawione wody rośliny, uprawiane w kontrolowanych warunkach szybko by zwiędły, szczególnie w czasie upalnego lata. Dlatego należy pamiętać o tym, by dostarczać im odpowiednią ilość wody. Można to zrobić na wiele sposobów, począwszy od podlewania ręcznego, poprzez proste systemy zraszaczy, aż do różnego rodzaju systemów kropelkowych, które obecnie są najbardziej efektywnymi sposobami na dostarczenie wody do upraw. Rośliny hodowane pod osłonami należy stale nawadniać, co oznacza, że w ogrzewanych obiektach proces ten trwa przez cały rok. Jednak to w miesiącach letnich podlewanie jest najbardziej potrzebne. Wysokie temperatury powodują szybką transpirację, co skutkuje stresami: termicznym i suszy, a to z kolei prowadzi do obniżenia plonów i pogorszenia ich jakości. Dlatego staranne zaspokajanie potrzeb wodnych roślin jest tak ważne, by utrzymać uprawy w dobrej kondycji. Podlewanie ręczne To rozwiązanie sprawdzi się w małych szklarniach oraz tunelach, w których uprawia się niewiele roślin. Podlewanie wykonuje się za pomocą konewki lub węża ogrodowego z sitkiem. Ten sposób jest jednak mało efektywny, ponieważ towarzyszą mu duże straty wody, a mogące osiadać na liściach krople zwiększają ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Z tego względu wodę najlepiej lać po glebie. Zraszacze Te techniki podlewania upraw w szklarniach i tunelach wymagają specjalnie przystosowanej instalacji wodnej, ponieważ dysze zraszaczy potrzebują do prawidłowej pracy odpowiednio wysokiego ciśnienia. Rury rozprowadzające wodę należy podwiesić nad uprawianymi roślinami na tyle wysoko, by nie utrudniały prac wykonywanych w obiekcie. Zraszacze doskonale sprawdzą się na etapie produkcji rozsady czy w uprawie małych roślin w doniczkach, ponieważ za ich pomocą można podlewać małe, delikatne odmiany. Wadą używania zraszaczy jest zwilżanie liści, co czyni rośliny bardziej podatnymi na atak chorób grzybowych. Nawadnianie kropelkowe Ten punktowy system nawadniania pozwala na dostarczenie wody dla roślin uprawianych w gruncie, w doniczkach, a także w pojemnikach i workach z różnymi podłożami. Podstawową zaletą nawadniania kropelkowego jest duża, w porównaniu do innych technik nawadniania, oszczędność wody oraz precyzja, z jaką wilgoć jest dostarczana w sąsiedztwo systemu korzeniowego roślin. Metoda ta pozwala też na duże ograniczenie koniecznego do podlewania czasu, ponieważ dobrze zaplanowana i zamontowana instalacja kropelkowa może być praktycznie bezobsługowa. Zaletą podlewania kropelkowego jest również to, że nie wymaga ono wysokiego ciśnienia wody, dzięki czemu w najprostszych wersjach można je zasilać nawet grawitacyjnie – z umieszczonego co najmniej 1 metr nad glebą zbiornika na wodę. W wadą systemów kropelkowych jest wrażliwość na niską jakość wody. Znajdujące się w tego typu instalacji zanieczyszczenia mechaniczne spowodują szybkie zatykanie kroplowników. Zagrożeniem dla nich może być nawet woda o dużej twardości, ponieważ wytrącający się kamień również stanowi przyczynę zatykania się kroplowników. Rodzaje nawadniania kropelkowego Systemy nawadniania kropelkowego można podzielić na kilka głównych kategorii. Są to linie i taśmy kroplujące, kroplowniki wpinane w rury rozprowadzające wodę oraz mikrozraszacze. Najpopularniejsze rozwiązania wśród użytkowników indywidualnych oraz producentów rolnych to linie i taśmy kroplujące. Są one łatwe w instalacji, a ponadto nie ma problemu z ich usunięciem. Montaż linii lub taśm kroplujących warto zacząć od rozplanowania rzędów roślin. Po wykonaniu tej czynności pozostają dwie ścieżki postępowania. W pierwszej z nich najpierw przygotowuje się nawadnianie, a dopiero później sadzi rośliny. Linie kładzie się na glebie, stabilizuje i przykrywa włókniną lub matą szkółkarską. Końce linii podłącza się do rury doprowadzającej wodę. W małej, przydomowej szklarni można ją zakończyć szybkozłączem, do którego łatwo da się podłączyć wąż ogrodowy. Dopiero po tym we włókninie czy macie wycina się otwory – mniej więcej na wysokości kroplowników – i w nie sadzi rośliny. W drugim przypadku najpierw sadzi się w rzędach rośliny, a dopiero później rozkłada się linie lub taśmy kroplujące i podłącza je do rur doprowadzających wodę. Kroplowniki wpinane w rury rozprowadzające wodę są bardzo wygodne, ponieważ ich rozmieszczenie można dopasować do rozstawy roślin. Rury rozprowadza się wzdłuż rzędów hodowanych odmian, a w miejscu, w którym są one posadzone, wpina się kroplownik lub dwa. W tej formie nawadnianie jest podobne do tego oferowanego przez linie czy taśmy. Jednak tam, gdzie rośliny uprawiane są w pojemnikach uprawowych albo rozmieszczone nieregularnie, warto wybrać kroplowniki, do których można podłączyć emitery na wężykach. Pozwolą one na dostarczenie wody precyzyjnie do doniczek lub do strefy korzeniowej uprawianych roślin. Wadą tego rozwiązania bywa kłopotliwe sprzątanie po sezonie, ponieważ wężyki mogą się plątać ze sobą i zrywać z kroplowników. Jeśli chcemy zastosować ten sposób nawadniania, dla zaoszczędzenia własnego czasu warto kupić kroplowniki z zarobionymi już wężykami i emiterami. Dzięki temu ominie nas żmudny proces zakładania wężyków na kroplowniki i emitery. Systemy kropelkowe doskonale sprawdzają się z automatycznymi systemami sterującymi, o których informacje znaleźć można na stronie Warto również przeczytać „Jak podlewać metodą kropelkową?” oraz „Jak wykonać podlewanie kropelkowe?”Tunel Foliowe na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz! Produkt: Tunel foliowy Promis TF300 6
Folia na tunel 6m * 3m * 1,9 m - komplet - komplet z wgarzanymi sznurkami, trójwarstwowa folia UV-4 czterosezonowa AGROERG.
8IainZ.